Raduš (SN/MkWj). We wobłuku tematiskeho lěta „Rjemjesło mjez zašłosću a zajutřišim“ pokazuje Słowjanske hrodźišćo Raduš wot minjeneho pjatka wustajeńcu „Z ruku činjene – formowane, wjerćane, palene“ hornčerstwo srjedźowěka w Delnjej Łužicy.
Kaž tamniši muzej zdźěla, dokumentuje wustajeńca wšelake techniki hornčerjenja, kotrež běchu so w běhu lět wobstajnje dale wuwiwali. Při tym je w 13. lětstotku k zjednoćenju wjacorych technikow dóšło, z čimž nasta za tehdyši čas moderna technologija. K tomu namakachu nowe składźišća běłeje hliny. Techniku palenja pak dale wuwichu a twarjachu efektiwne pjecy. W 14. lětstotku su we Łužicy prěni króć kamjeninowu keramiku produkowali.
Tele wuwiće w nowej přehladce dokumentuja. Wustajena keramika pochadźa mjez druhim z wobšěrnych wurywanjow we wotbagrowanymaj wsomaj Psowe Górki (Klein Görigk) a Rogowje, na kotrejuž městnje stej dźensa brunicowej jamje Wjelcej-juh a Janšojce. Nimo toho pokazuja w Radušu prěni króć namakanki, kotrež běchu w 1990tych lětach při wurywanjach w něhdyšej hornčerni Nowych Wikow (Neupetershain) našli.
