Serbska lyrika žněje tež w słowjanskim wukraju dźeń a wjetšu kedźbnosć a připóznaće. Tak wuńdźe njedawno w Bě­łohrodźe antologija basnjow Benedikta Dyrlicha „Janske nocy“ w serbskej a serbiskej rěči. Wo wudaće postarał bě so serbiski basnik a wobdźělnik Swjedźenjow serbskeje poezije Mićo Cvijetić, kiž je zdobom basnje serbskeho kolegi pře­łožił.

Knižka je woprawdźity juwel, wosebje za lubowarjow poezije w Serbiskej, ale tež za serbske čitarstwo. Tole podšmórnu dwurěčnosć nowostki, zwuraznjowaca zhromadnosć wobeju słowjanskeju ludow, zajimawy wuběr Dyrlichowych basnjow a wobšěrne wobsahowe předstajenje jeho literarneho skutkowanja. Tu je Mićo Cvijetić w kapitlomaj „dosłowo“ a „biografija“ wulkotnje do stawiznow pismowstwa a tučasneho tworjenja w serbskej lyrice zapřijał. Z česćownosću a wulkej wutrobu zanurja so wón do Dyrlichowych twórbow. Wo lektorat 157 stron wopřijaceje knižki z krutej wobalku staraše so šef­redaktor Běłohródskeho nakładnistwa Srpska Književna zadruga. Powabliwu titulnu­ stronu zhotowił je Branislav Stepanov.