Na pjeć linkach, w formaće listoweje znamki, čitach w Serbskich Nowinach wo tym, zo přeprošeja k zhromadnemu spěwanju a „přinjesće sej sobu instrument za zhromadne hudźenje“. Na Smolic statoku w Hórkach, sobotu wječor, „Serbja zbliska a zdaloka su witani“. Pokazach noticku žonje. Njemóžachmoj sej wujasnić, štó na zhromadne spěwanje přeproša. Tajka skromna reklama – štó so na nju dohlada? Na serbske wječory jězdźimoj, dalokož móžno, z młodymi w swójbje. W tym padźe pak sej njezwažichmoj jich sobu wzać. Što potom, hdyž budu tam sedźeć a kóžde poł hodźiny rjec, zo chcedźa domoj. Naju wobmyslenja njeběchu na městnje. Přimam doprědka: Za naju budźe spěwny wječor na Smolic kuble w Hórkach wjeršk žiweje serbskeje kultury lěta, byrnjež so wone hakle započało. Byli smy a zaso budźemy pola Čilakow – tak so cyłk młodych Serbow mjenuje. Jenički hněw za naju bě, zo njejsmoj młodych sobu wzałoj.