We wědomostnym nakładnistwje Peter Lang (Berlin a druhdźe) je nětko fachowa kniha wušła, kotraž rěka „Po jednorěčnosći (Nach der Einsprachigkeit)“. Awtorka rozjimuje tam prašenje, hdy a čehodla rjana literatura dźensa originalnje we wjacorych rěčach wuchadźa a hač dyrbi so – kaž je to w „romantiskim“ zrozumjenju samozrozumliwe – přeco hišće wěstej wobmjezowanej filologiji přirjadować. (Myslimy při tym wězo hnydom na přirodnu dwurěčnosć serbskeho pismowstwa, kaž ju wotsrjedź 20. lětstotka znajemy.) Spisarka knihi měnja konsekwentnje mjez literarnoteoretiskim rozjasnjenjom (mjezy)narodnych tendencow a literarnokritiskej analyzu někotrych wuzwolenych tekstow. Wona spóznawa w globalizowanym swěće kónc jednorěčnosće a z nim rozšěrjenje čitarskeje perspektiwy. Centralne za nju su tajke zapřijeća kaž wjacerěčnosć, přełožk – rěčnje a kulturelnje – abo etniska přisłušnosć, to wšo předewšěm w poměrje Němcow a Słowjanow w blišej zašłosći.