Štó ma prawo widźomny być?

Donnerstag, 10. Februar 2022
Artikel bewerten
(0 Stimmen)
Budyšin dźakowaše so sakskemu kralej Albertej 1913 z reliefom při Lawskej wěži. Za wotpowědnu monumentalnu statuwu jěcharja k česćowanju knježićela njemějachu ani prawe městno ani dosć pjenjez.  Foto: SN/Božena Šimanec Budyšin dźakowaše so sakskemu kralej Albertej 1913 z reliefom při Lawskej wěži. Za wotpowědnu monumentalnu statuwu jěcharja k česćowanju knježićela njemějachu ani prawe městno ani dosć pjenjez. Foto: SN/Božena Šimanec

Přednošk wo pomnikach tu a na swěće wuwabi tež prašenje za přichod

Budyšin (SN/CoR). „Móžeš pomnik kaž Bismarckowy z lěta 1904 dźensa znowa natwarić? Z nim zwjazane hódnoty njejsu hódnoty dźensnišeje demokratiskeje a pluralneje towaršnosće. Bismarckowy pomnik njehodźi so hižo do našeho časa“, podšmórny dr. Sönke Friedreich z Drježdźanskeho Instituta za saksku ludowědu a stawizny wutoru na zjawnym internetnym přednošku Budyskeho archiwoweho zwjazka. Jeho nawodnica dr. Grit Richter-Laugwitz wuzběhny při witanju wjace hač 20 zajimcow, zo běchu referat awtora knihi „Monumente (in) der Region – Denkmäler als Zeugnisse städtischer Erinnerungskultur in Sachsen (1871–1914)“ hižo do debaty wo znowapostajenju Bismarckoweho pomnika planowali. Přitomni dóstachu wčera tež dohlad do aktualnych diskusijow wo pomnikach nacionalistisko-kolonialistiskeho razu na druhich městnach swěta. „Dilema je, zo historiskej hódnoće monumenta wotpohladana wopominaca hódnota napřećo steji, kotraž časej hižo njewotpowěduje“, rozłoži ludowědnik.

Veröffentlicht in Kultura
Bitte anmelden, um einen Kommentar zu posten

Neuheiten LND