„Dych žiwjenja“ rěka nowe rejowane hudźbne dźiwadło Serbskeho ludoweho ansambla. Wone změje tutón pjatk na žurli SLA w Budyšinje swoju prapremjeru. Stefan Cuška je so z Julianu Kaulfürstowej rozmołwjał, kotraž je ansambl­ při tutej wosebitej produkciji dramaturgisce a w naležnosćach drastow poradźowała.

Skutkujeće hižo mnohe lěta w Slepom a sće so do mnohich žiwjenskich wobłukow tamnišeje kónčiny zanuriła. Što je was k tomu pohnuło?

Juliana Kaulfürstowa: Sym mjeztym hižo 13 lěta powołansce w Slepom skutkowaca. Započała sym jako projektowa koordinatorka Domowiny, potom sym jako wědomostna sobudźěłaćerka Serbskeho instituta slědźiła a wot lětušeho dźěłam zaso za Domowinu jako rěčna motiwatorka.

Slepjanšćina je woprawdźe rjana rěč, ludźo tu w Slepom su mje stajnje přećelnje witali, wokolina je krasna, hola ćicha a wonjata. K tomu přidruža so serbske nałožki a zajimawe stawizny, kotrež mi ludźo powědaja.

Kak sće Serbski ludowy ansambl w produkciji podpěrała?