Mišterka serbskeho surealizma mjenuje so Maja Nagelowa. Jeje twórba „zwischendrin“ ze serije „kante – na kromje“ z lěta 2018 debi titul aktualneho wudaća Rozhlada. Składnostnje wustajeńcy z jeje twórbami w Oblastní galerie Liberec, kotruž 8. oktobra 2020 wotewru, sym so z njej wo planowanej wustajeńcy, jeje tworjenju docyła a wo aktualnych twórbach rozmołwjała. Trudla Malinkowa ­rozestaja so w swojim přinošku z pró­cowanjemi Jana Bjedricha Tešnarja (1829–1898) wo zjawnu prezencu delnjoserbšćiny, kotrež wuskutkowachu w lěće 1860 serbske hrono na šuli w Chmjelowje. Nimo toho wěnuje so kulturny časopis tutón měsac dalšemu delnjoserbskemu prócowarjej. Werner Měškank rozłožuje, na kotre wašnje dźensa na redaktora a wučerja Kita Šwjelu (1836–1922) spominamy.

Dalše mjeńše ćežišćo twori mjenowědna tema. Pawoł Rota, kiž je so čas žiwjenja ze stawiznami ródneje wsy zaběrał, wuswětla, čehodla mjeno Sernjany ničo zhromadneho ze „sornu“ nima. A Ruth Mroskec je na přeće Trjebinskeje Do­mowinskeje skupiny ležownostne mjena Trjebina znosyła, zo njebychu so zhubili.

Wien (SN/bn). We wobłuku koncertneho rjadu „Nowa hudźba + literatura a improwizacija Waltera Bacowa“ awstriskeho zjednoćenstwa interpretow OESTIG je wčera pod hesłom „Čerwjene nawoči“ we Wienskim „Čerwjenym salonje“ kompozicija Jura Mětška „... mit groteskem Reisenbogen ... (trüb ein Pizzicato“) ...“ swoju awstrisku prapremjeru dožiwiła. Solistka na wioli bě z Moldawskeje pochadźaca Jacqueline Kopacinski. Dalše progra­mowe dypki wječora, kotrehož kurator a moderator bě madźarsko-awstriski komponist Akos Banlaky, tworjachu twórby mjez druhim Albina Friesa, Julije Purgineje a Gernota Schedlbergera. Jako solisća kaž tež w komornym cyłku skutkowachu renoměrowani mjezynarodni hudźbnicy, kaž na přikład pianist Kaori Nishii, bračistka Marta Potulska a cellist Rudolf Leopold. Recitaciju kaž tež literarnu improwizaciju wukonješe wuznamny awstriski komponist, spisowaćel a choreograf Walter Baco, kiž je nimo toho tež na klawěrje přeswědčił.

Samsny program wuhotuja lětsa hišće raz, a to 21. nowembra we Wienskim Leopoldowym muzeju.

Budyšin (SN/bn). We wobłuku rjadu Serbskeho ludoweho ansambla „Zynki a linki“ su dźiwadźelnica Hanka Rjelcyna kaž tež smyčkarjej Marzena Wysocka (husle) a Artur Malinowski (brača) wčera hudźbno-literarny wječor wuhotowali. Poprawom bě předstajenje za Röhrscheidtowu baštu koncipowane, hdźež pak „by najskerje jeno za pjeć přihladowarjow městno było“, kaž za zjawnostne dźěło SLA zamołwity Stefan Cuška žortnje přispomni. Tak je něhdźe dwaceći wopytowarjow za z wulkim wotstawkom po rumnosći rozdźělenymi blidkami program na žurli SLA dožiwiło.

Zazběh kaž tež zakónčenje tworješe cunjo a tola dynamisce interpretowane „Duwo čo. 1 za wiolinu a wiolu“ Detlefa Kobjele. Do recitacije prěnjeho teksta „Pola ćety na prózdninach“ poda Hanka Rjelcyna na to krótki biografiski zarys awtorki Marje Młynkoweje, kotrejež krótkopowědančka su literarny dźěl wječora postajeli. Slědowaca kompozicija Jana Cyža „Dźewjaty dźeń“ zaklinča jako předpředstajenje – prapremjera dueta budźe potom 4. oktobra w Budyskim Serbskim muzeju.