Na Mjezynarodnym dnju dźěsća, 1. junija 1994, běchu prěnju koparsku hru mjez pedagogami a maturantami na Serbskim gymnaziju w Budyšinje (SGB) zahwizdali. Wučerjo podležachu tehdy šulerjam 2:5. W dotalnych koparskich rozestajenjach dobychu pedagogojo štyri razy a trójce hrajachu njerozsudnje. Sydomnaće króć pak juskaše młódša generacija.
Lětsa su dźesać wučerpanych koparjow a jedna wrotarka sportnišćo Budyskeho Serbskeho šulskeho a zetkawanskeho centruma wopušćili. Při tropiskich temperaturach wotměchu tam mjeztym 25. koparski dwubój, a to bjez přetorhnjenja. Po dwójce 15 mjeńšinach hrajneho časa bě wjeselo na stronje dwanatkarjow wulke, wšako su wučerjow z 3:2 porazyli a so tak za wolejbulowu poražku 0:3 wuspěšnje rewanšowali.
