Přichodny tydźeń wuńdźe decemberske wu­daće Rozhlada. Jenny Hagemannowa, absolwentka Delnjoserbskeho gymnazija Choćebuz, zaběra so w swojim nastawku ze serbstwom jako kulturnym herbstwom a jeho rólu w sebjezrozumjenju Łužicy. W tym zwisku čitaće tež jeje rozmyslo­wanja wo róli wědomostnicy při slědźenju w do­miznje.

Politolog Jakub Sokół je sej protokole pólskeho Sejma dokładnje wobhladał a wědźeć chcył, hdy a na kotre wašnje su serbske prašenje w parlamenće susodneho kraja wobjednawali. Tak chcychu někotři zapósłancy samo docpěć, zo pólski stat Serbow kaž swójsku mjeńšinu we wukraju wobhladuje a wotpowědnje podpěruje.

Mjenje abo bóle připadnje je Měrko Šołta na lěta 1766 ćišćany spis z pjera Male­šanskeho fararja Pětra Ponicha storčił, w kotrymž chowaja so najstarše dotal znate noty serbskeje ludoweje hudźby. Wo čo so dokładnje jedna, to zhoniće w najnowšim Rozhledźe.