ako njeby wužadanje hišće wulke dosć było, běše štwórty dźeń tón dźeń, na kotrymž mějach najwyši dypk cyłeho putnikowanja docpěć, w app „Buen Camino“, tak mjenowanej Reiseleiterapp, wopisany z tójšto wysokostnymi metrami. Po nich sym krótko na to hižo krosnowała. W sandalach dyrbjach so po kamjentnych horach dračować. Po wjele strapacach skónčnje swój nóclěh docpěwši wuhladach hnydom wačok putnika zašłeho dnja. A jako do rumnosće zastupich, sedźeštej tam tež młoda ­holca a starša žona z předchadźaceho dnja. Tutón króć wuda so roz­mołwa, a tak zeznach Friederike, 59lětnu ewangelsku fararku z Jeny, a Carmen, młodu žonu z Chile, kotraž bě zašłe lěta w Awstral­skej bydliła a so nětko do domizny wróći. Krótko po tym zastupi starši muž ‒ Emanuel z Portugalskeje ‒ do stwy. Po krótkej, ale wočerstwjacej nocy, po­dach so znowa na puć ‒ a to bohudźak zaso w su­chich črijach.