Prózdniny čakaja hižo za durjemi, toho­dla je dźensa poslednja móžnosć,– hladajo na hibanje swětoweje politiki –, jowle pisać wo woprawdźe wažnych temach. Zawěsće čakaće na tutu powěsć, kaž na zasadnu powěsć ze Serbow a wokoliny. Potajkim dyrbju zjawnje přiznać: před tydźenjomaj sym starosćiwje a lěta dołho přihotowane wubědźowanje z přećelom (a „serbskim bratrom“) Clemensom Škodu „wo najlěpši gulaš na swěće“ přěhrał. Dyrbju Clemensej gratulować. Bohužel.

Pisam bohužel, dokelž je kóždy na tym spektakularnym zarjadowanju te­hdy wječor w Kukowje widźał, kak słodźi, hdyž přihotuje popularne klankoduo Pat & Mat wječer. Clemens je prěni swój ­gulaš zwarił, ale na njezbožo je jón pozdźišo tróšku spalił, štož smy wšitcy čuli. Ja – dokelž njejsmoj sej z Clemijom do­rěčałoj, za kelko ludźi woprawdźe warimoj – mějach sobu pjatnaće kilow mjasa a wot židowsko-němskeho přećela z hosćenca z Prahi wupožčeny wulki dwaceći-litrowski hornc. Nažel pak žanu dosć dołhu měšawku.