„Hońtwjerska powołanska“ rěč w serbskej maćeršćinje z Pawołom Rotu 5

Freitag, 12. August 2016
Artikel bewerten
(0 Stimmen)
Łakańcy – wone krosna, na kotrychž hońtwjerjo łakaja – tež pola nas často widźimy.  Foto: Maksimilian Młynk Łakańcy – wone krosna, na kotrychž hońtwjerjo łakaja – tež pola nas často widźimy. Foto: Maksimilian Młynk

Nastawk wo serbskich hońtwjerjach je bywšeho wučerja Pawoła Rotu pohnuł, wo serbskich zapřijećach hońtwjerjenja rozmyslować. Zhromadnje z nim wěnujemy so tejle zajimawej naležnosći: dźensa dalšim fachowym zapřijećam wokoło hońtwjerjenja.

Z hońtwjerskim kijom na łakańcu

Rěč je wupłód a njeparujomny srědk čłowjeskeho zhromadneho žiwjenja a dźěła, potajkim mjezsobneho dorozumjenja. W rozmołwje z hońtwjerjomaj sym nazhonił, zo su w nałožowanju a zro­zumjenju słowow łakańca, čakańca a tłóčeńca mjez hońtwjerjemi zdźěla wotchilenja. Přičinu widźu w tym, zo nimamy dźensa wjace tajki jakny serbsko­rěčny wjesny wobswět. Ze zdrustwo­wjenjom ratarstwa wot 1960tych lět je so tón spochi wosłabjał a přetworjał. Hońtwa pak je hłownje we wjesnych kónčinach žiwje přitomna.

Byrnjež honitna zwěrina (jagdbares Wild) tež wot ratarskeho hospodarjenja potrjechena była, na činitosć hońtwjerja to přemóžacy wulki wliw nima. Horjeka mjenowanym třom hońtwjerskim zapřijećam přidam hišće dalše wažne słowo: čuchanje.

Čakańca

Veröffentlicht in Předźenak
Bitte anmelden, um einen Kommentar zu posten

Neuheiten LND