Runja stotkam młodych Serbow z cyłeje Hornjeje Łužicy sym tež ja po Druhej swětowej wójnje do Čech „za dźěłom“ šoł. Dźěch do Warnoćic, dokelž mój młódši bratr Ludwig tam wot decembra 1945 na šulu chodźeše. Zo sym w nawuknjenym powołanju w molerstwje pokročował, bě hoły připad. Kantor Jurij Šołta chcyše mje nablaku zaso do Radworja pósłać, dokelž njemějach trěbne wopismo Domowiny. Na zhromadźiznje serbsce zwoblěkana žona srěnjeje staroby – mi so zda, zo je w serbskim internaće kuchariła – wšak mi přišukny, zo „pola Kunerta“ ludźi pytaja. Tak namakach w znatej nohajcarni „Elite“ dźěło a zasłužbu.