Módre libele čile po sćinje zlětuja. W štomach zanošuja kosy swój rańši spěw. Jasna kaž škleńca je woda na při­brjoze Sprjewje njedaloko spušća­dła pola Rulec młyna. Sewjernje wottam so bleje, šćuki a dalše ryby we wodźe kopja.­ „Přiroda je tu jónkrótna. Wšědnje sej ju znowa wotkrywam“, chwali Frank Krautz swoju domiznu kołowokoło Daškow (Döschko). Wot lěta 2006 poskića Krautz wšěm generacijam tury w hadźicowym čołmje po Sprjewi a Šepcu. Wopytowarjo su z Němskeje a wukraja.

Je sej swojich serbskich korjenjow wědomy

55lětny bydli ze žonu Andreju a ze swójbnymi na statoku „Dubina“, kotryž je wot dźěda a wowki Wilhelma a Marty Krawcec zdźědźił. W něhdyšej hródźi ma dźen­sa swój běrow. „Wobchadna rěč bě tehdy serbšćina. Moja prawowka chodźeše hišće wšědnje w narodnej drasće“, wón rozprawja. Dźěd a wowka běštaj wot ra­tarstwa žiwaj. Na polach njedaloko Čelnoho plahowaštaj wonaj běrny, rožku, hromak a truskalcy. Tež sydom kruwow słušeše na statok. Krawcecy zastarowachu cyłu wjes z mlokom a butru.