Pohladnicy powědaja wo dawnych ča-sach, swědča wo podawkach a ludźoch. Alfons Handrik wotkrywa nam swět, na kotryž smy w minjenych lětach nimale pozabyli.
Na pohladnicy zapopadnjene impresije ze šěsć rozdźělnymi motiwami dopominaja na Njebjelčicy za čas do Prěnjeje swětoweje wójny. Cyłkowny napohlad wsy drje je so zdźeržał. Tola wosrjedź stejacy pawiljon, kaž na pohladnicy widźimy, bu po towaršnostnym přewróće zwottorhany. Tónle dopominaše na stawizny w 14. lětstotku wosrjedź wsy zapołoženeho kěrchowa, hdźež wšak je so cyłkowny wobraz w běhu časa tež změnił. Po tym, zo je so njeposrědnje po Druhej swětowej wójnje farar Michał Mič wo noworjadowanje kěrchowa starał a zo bu tam za čas fararja dr. Pawoła Horjena 1974 nowa ćěłownja natwarjena, so mjeztym drjewjane křiže na rownišćach zhubja a so z kamjentnymi pomnikami narunaja. Tež zachod z wulkimi wrotami na kěrchow bu za čas fararja Michała Brězana po politiskim přewróće zwottorhany.
