Dlěje hač dwaj lětdźesatkaj hižo maja w Malešecach ­Witaj-pě­stowarnju „K wódnemu mužej“. Po­prawom chcychu to dźěći, kubłarki, starši kaž tež dźědojo a wowki loni w oktobrje woswjećić. Dyrbjachu pak hač do lětušeho čakać. A tak su nětko hny­dom cyły tydźeń dołho swjećili.

Póndźe­lu po sně­dani su wód­neho muža w Malešan­skich hatach pytali. Tón bě dźěćom wulki słódki pokład za­wo­stajił. Wu­toru wopy­tachu powołansku wo­h­njowu woboru w Budyši­nje. Z wysokeje wěže su cyłe město widźeli. Srjedu je knjeni Leńka Thomasowa do pěstowarnje přijěła a je z dźěćimi nowy spěw nazwučowała. Štwórtk bě potom prěni wjeršk, dźeń dźědow a wowkow. To bě wulke wjeselo za dźěći, dokelž móžachu skónčnje, po dołhim času wowki a dźědow z rjanym programom zwje­selić. Samo mejka je zahrodu pyšiła. Hólcy z horta běžachu napřemo po wjeršk mejki. Fritz je dobył a sej swoju mejsku kralownu wuzwolił.