Ja pućuju rad do swěta ... Wšudźe něšto nazhoniš, mudriši so nawróćiš.

Tute linki znateho spěwa wopisuja wulkotnje naš pu­ćo­wanski dźeń,

kotryž nas lětsa w nalěću do Horow, ródneje wsy našich sobušulerjow,

wje­dźeše. Ze šule nastupichmy puć přez rja­ne, Wojerowske stare mě­sto. Knjez Pink, kiž nas přewodźeše, móžeše nam mnoho

zajimaweho wo twarjenjach a znatych

wosobinach města powědać. Tak dźěch­my ni­mo domu, w kotrymž bě Konrad Zuse wo­trostł a bě­chmy hordźi, zo pochadźeše sobuzałožer kompjuteroweje techniki z našeho ródneho města. Tež Wojerow­sku měš­ćansku radnicu smědźachmy sej wob­hladać. Na naměsće zajimowachmy so wosebje za napisy na póstowym stołpje. Přez małe pućiki stare­ho města podachmy so do małeho parka, hdźež hižo při­krywy za picknick na nas

čakachu. Při lě­čnych temperaturach a krasnym módrym njebju móžachmy sej samo słódny lód zesłodźeć dać. Tak wočerstwjeni njepadny nam dalši dołhi puć podłu

Čorneho Halštrowa docyła ćežko.