Nowa sedłarnja Mareka Buka w Róžeńće w něhdyšim Domšec statoku změje bórze dźeń wotewrjenych duri

Rodźeny Wotrowčan Marek Buk dopomina so rady na čas swojeho dźěćatstwa w ródnej wsy, we Wotrowje. W pěsto­warskim času w sydomdźesatych lětach bě mały Marek mjenujcy pola „Satlerec“, pola dźěda Jana Rjedy we Wotrowskej sedłarni, wotrostł. Tam mějachu hižo wot 1938 z tehdy 30lětnym Rjedźic Janom mištra za sedłarske rjemjesło. A dokelž běštaj Bukec staršej w sydom­dźesatych lětach wobaj powołansce chětro zapřehnjenaj, bě Rjedźic dźěd za Bukec dźowce a syna w Rjedźic sedłarni wulka podpěra. Pěstowarski čas pola dźěda w dźěłarni bě za wnučka Mareka hižo sčasom wuwabk, so ze sedłarjom stać. Poměrnje zahe, hižo w 5. lětniku w šulskim času, wuwi so powołanski són do dźědowych stopow stupać a so ze sedłarjom stać. Wučerce, kotraž chcyše Wotrow­čana na gymnazij pósłać, šuler Marek Buk tehdy praji, zo za wu­kubłanje maturu njetrjeba, a zo wostanje na šuli w Pančicach-Kukowje.

Wukubłanje w času přewróta