90lětny ratar na wuměnku Michał Domanja­ z Hózka ma naročny konik: Hižo lětdźesatki hromadźi nowinske přinoški, fota, dokumenty a zwukowe nahrawanja, kotrež znazornjeja stawizny jeho domizny. Hustohdy so tež pjera jima, zo by wo stawizniskich po­daw­kach rozprawjał. Tak tež na tutym městnje, składnostnje lětušeje 80lětneje róčnicy wuswobodźenja wot fašizma.

Běše w zymje lěta 1943. Kołowokoło Stalingrada – dźensnišeho Wolgograda – cychnowaše Druha swětowa wójna. „Ich hat einen Kameraden, einen bessern findst du nicht“ – tak spěwachmy kóždu njedźelu tež w cyrkwi w Kulowje. Něchtóžkuli měješe sylzy we wočomaj – tež ja – wšako na kemšach mjena na fronće padłych młodych pachołow zhonichmy, synow a nanow z našeje wosady.

Zo bychu produkciju zežiwidłow kaž tež za wójnu trěbnych wěcow w kraju dale zaručili, zawlečechu zamołwići nacistiskeho režima wojakow a ciwilnu ludnosć z wobsadźenych krajow na nućenske dźěło tež do našeje kónčiny, mjez druhim z Pólskeje, Ukrainy a Ruskeje. Zbožowni z nich běchu ći, kotrychž zaměstnichu pola jedneje z našich serbskich swójbow.