Lětsa móžachu w Hornjej Łužicy při křižerjach, najwoblubowanišim serbskim křesćanskim nałožku, z dohromady 1 378 křižerjemi w dźewjeć procesionach na jara dobru bilancu zhladować. Ale tež w Delnjej Łužicy maja podobnu, přewšo dobru powěsć. Tu je zapust najrozšěrjeniši serbski ludowy nałožk, wobstejacy z třoch dźělow. Su to młodźinski zapust z ćahom, muski zapust za woženjenych, staršich a nic naposledk camprowanje. Camprowanje pěstuja zdobom wokoło Wojerec a Slepoho. Ale runje tak tež w kónčinach Braniborskeje, kotrež wjace do nětčišeho oficialneho serbskeho sydlenskeho ruma njesłušeja.
Sym Jadwiga a dźěłach lěto w Grjekskej. Loni kónc měrca požadach so pola organizacije DJiA wo to, wukonjeć dobrowólne socialne lěto. Cyły projekt na kupje Rhodos bě němska žona Rose Pakakis organizowała.
Dokładnje dźěłach dźesać měsacow w starowni a w domje za zbrašenych dorosćenych a dwaj měsacaj w domje za zbrašene dźěći. Wo dźěsćowni chcu wam w třećim dźělu přinoška rozprawjeć.
Husto starši zbrašene dźěći cyle jednorje w domje wotedachu a je nihdy njewopytachu. Štóž měješe zbrašene dźěćo w swójbje, běše z towaršnosće a wšědneho žiwjenja wuzamknjeny. Tohodla je zbrašene dźěćo často wulke potajnstwo potrjechenych swójbow a so w dźěsćownjach woteda. Zbrašene dźěći wotrosćechu tam bjez lubosće a přichilnosće. Tak běchu do jstwy zamknjena a njemějachu ani łožo. Tohorunja socialny kontakt njeznajachu. Nimo toho njeměješe dźěsćownja dosahacu pjenježnu podpěru, čehoždla njebě móžno dźěći spěchować a lěkować. Potrjecheni běchu na kromje towaršnosće žiwi.
Hižo spočatk 60tych lět měješe krajinowy architekt Otto Rindt (1906–1994) daloko sahacu wiziju: Wón chcyše Złokomorowski, Lejnjanski, Parcowski, Sedlišćanski a Rański jězor do „rjećaza“ zwjazać a tak zwisowace łódźnistwo na nich zmóžnić. Mnoho angažowanych ludźi je na tym dźěłało a wiziju zrealizowało. Rjećaz jězorow – „łužiska jězorina“ – wupřestrěwa so dźensa samo hač k Sprjewinodołskemu jězorej. Wuchadźišćo wšeho pak je 1973 wotewrjeny Złokomorowski jězor. Składnostnje 50lětneho wobstaća jězora porěča Andreas Kirschke z Danu Hüttner, referentku za nowinarstwo a marketing zaměroweho zwjazka Łužiska jězorina Braniborskeje, wo stawiznach a wuwiću wódnišća.
Kak je Złokomorowski jězor nastał?
We wosebitej idylce steji najmjeńši młyn Němskeje na Wjewjerčkowym dnje (Eichhörnchengrund) pola Gauernitza, w gmejnje Klipphausen mjez Drježdźanami a Mišnom. Nimale kilometer wot Łobja zdaleny znaja jón mnozy tež po mjenje jeho twarca jako Schulzec młyn.
Wuměłstwowy moler a restawrator Günther Schulze z Coswiga je młyn wot lěta 1968 do 1973 w měritku 1:5 natwarił jako napodobnjenje Lehmannec młyna z tehdyšeje na młyny bohateje wokoliny.
Přeco hižo běše twarc tutu technisku sensaciju modelotwara nad Gauernitzowej rěčku zjawnosći spřistupnjał. Runje to pak po jeho smjerći w lěće 2001 wosom dołhich lět móžno njebě.
23lětny Johannes Kral pochadźa z Dobranec pola Hodźija. Po maturje na Serbskim gymnaziju w Budyšinje poda so wón na studij cyrkwinskeje hudźby a dirigowanja orchestra na Lipšćanskej Wysokej šuli za hudźbu a dźiwadło „Felix Mendelssohn Bartholdy“. Paralelnje k swojemu studijej je młody Serb w tu-a wukraju koncertował, mjez druhim samo w přewšo znatej Londonskej Westminster Abbey. Wobdźělił je so mjez druhim na 3. mjezynarodnym Kurta Boßlerowym wubědźowanju na pišćelach w Freiburgu, 6. mjezynarodnym wubědźowanju pišćelow wo myto Eberharda Walckera w Schrambergu, 8. mjezynarodnym sewjeroirskim pišćelowym wubědźowanju w Armaghu a na 8. mjezynarodnym wubědźowanju Gottfrieda Silbermannowych pišćelow w Freibergu. Njedawno wozjewi swój prěni album, wo kotrymž je so Jan Bogusz nadrobnišo z nim rozmołwjał.
Kak je scyła ideja nastała, swójski album wozjewić?
Fota: mia-katarina hrjehorjec (8),
Bianka šeferowa (1), Feliks haza (3),
matijas bulank (2) Rafael Ledźbor (2)
Maja nětko „JuLeiCu“
Dwanaće młodostnych je před tydźenjomaj wuspěšnje
JuLeiCa-wukubłanje złožiło. Je to tak mjenowana „JugendleiterCard“,
z kotrejž su holcy a hólcy wotnětka kompetentni, sami skupinu
nawjedować. Hižo kónc januara wotmě so prěni modul tutoho seminara,
nětko su młodostni w Smochćicach seminar zakónčili.
Tež za klětuše wukubłanje terminy hižo steja (hlej QR-Code).
Tekst a foto: Lucija Škodźina
Wotlěwa tu na wobrazu Rahel Zelnakec, Xenia Špitankec, Marie-Monique Templec, Matej Dźisławk a Aquina Žurec.
Fota: (2x) Jan Bogusz, (2x) Matej DźisławkFotografiskaTuchwilu móža sebi zajimcy w Praskim Serbskim seminarje w Praze wustajeńcu fotografijow Mateja Dźisławka wobhladać. Wone nastachu w ramiku jeho projekta Studijo Lipsk, spěchowaneho přez fonds simul+ z 10 000 eurami. Serija fotografijow pokazuje młode žony, kotrychž drasta zwjazuje elementy serbskeje narodneje drasty z načasnymi stilemi mody. Wobrazy su zdobom ze wšelakimi barbami a formami wobdźěłane.