Młodźinski roman „Bjez čriji“ podawa wotmołwu
Njedawno je w Ludowym nakładnistwje Domowina nowa serbskorěčna dźěćaca/ młodźinska kniha wušła. Dźakowano přełožkej „Bjez čriji“ Jany Štillerovej a Pětra Šołty je roman „www.bez-bot.cz“ čěskeje spisowaćelki Ivony Březinoveje nětko tež serbskim młodym čitarjam přistupny.
Roman wopřija 146 stronow a je do 13 kapitlow rozdźěleny. Kniha doporuči so čitarjam wot 13 lět. Tekst je w formje ja-powědarja a w přitomnosći napisany. Tak dowoli Ben, rjek jednanja, čitarjej tež dohlad do swojeje psychi, tak zo móžeš poměrnje derje sobu začuwać. Je prašenje, kak młody, strowy a sportiwny čłowjek po njezbožu ze swojim handicapom wobchadźeć nawuknje. Při tym njewobkedźbuja so jenož ćělne wužadanja, ale tež psychiski staw a změny w poćahach mjez swójbnymi, přećelemi a spočatnje cuzymi ludźimi.
Rano po hatnej krajinje mjez Hućinu a Stróžu so wuchodźować samsne jónkrótne dožiwjenje posrědkuje, kaž hdyž sy ze schadźenjom słónca z čołmikom po błótowskich groblach po puću. Nad ćišinu wotućaceho dnja so mócny koncert zynkow pozběhnje. Wobydlerjo biotopa so přizjewjeja, jich pak njewidźiš. To je přiroda, kotruž mnozy ludźo scyła wjace njeznaja, dokelž bydla we wulkich městach, wobdaći wot betona. Tak wóčko poprawnu přirodu hižo njewuhlada.
Někotre citaty M. Žura z prědowanja kermušu 1921 w Radworju:
Tak lubi křesćijenjo bu twar 7 lět dołho přihotowany, jedne dobre lěto bu twarjeny a 7 lět dołho dotwarjeny a pyšeny.
Lubi křesćijenjo, hoberske bě to dźěło, starosće, mjerzanja, njehorne ryče a swarjenja někotrehožkuli, ale hdyž k wěcy přińdźe je kóždy to swoje činił, kelko darmotneho ručneho dźěła je so stało ...
Slepjanska wosada je přez wosebitu rěčnu mnohotnosć hač do dźensnišeho charakterizowana. „Slepjanska serbšćina je jónkrótny charakteristikum. Na to móže region hordy być“, podšmórny Juliana Kaulfürstowa, wědomostna sobudźěłaćerka Serbskeho instituta njedawno w swojim přednošku „Rěčna krajina Slěpe-Schleife-Slepo“ w Slepjanskim Serbskim kulturnym centrumje. Bě to jedyn z dweju přednoškow składnostnje jubileja „750 lět Slepo“.
Pruwowanja su wšě wobstate,
studij zakónčeny a wuswědčenja w tobole.
Što je potom rjeńšeho za młodeho swobodneho čłowjeka, hač sej na wěsty čas na přewšo rjany blečk zemje dolećeć? Tak myslachmy tež my, tři čerstwe skótne lěkarki z Berlina. Z přećelkomaj wućeknych němskemu pancatemu wjedru. Po štyrjoch hodźinach přizemi naše lětadło w juhu kupy kwětkow a nalěća – na Madeira.
Tradicionalny kickerowy turněr wotmě so 2. apryla we Wotrowje. Cyłkownje traješe jubilejne dźesate wudaće wjac hač dwanaće hodźin, dokelž wobdźěli so 59 mustwow – 40 holcow a 79 hólcow. Rumnosće we Wotrowskim klubje bě tamniša młodźina wulkotnje přihotowała. Wosom kickerowych blidow bě na dwěmaj etažomaj přihotowane. W finalu nastupi mustwo z mjenom Spirit of Hans Sarpei, wobstejace z Damiana Cyža a Andreasa Korjeńka, přećiwo mustwu z mjenom FUN, za kotrež hraještaj Marko Mět z Radeberga a Tomaš Hejduška z Kamjenca. Na kóncu triumfowaše dwójka z Njebjelčic. W hrě wo třeće městno přesadźištaj so Jakub Wjacławk a Florian Kreuz z Wotrowa jako Asterix a Obelix přećiwo mustwu Sokol Mechinicze, wobstejacemu z Fabiana Reiniša a Feliksa Tammera. Lucky Loser-wurisanje dobyštaj na kóncu Davinia Brězanec ze Sulšec a Elias Kreuz z Wotrowa. tekst a foće: Kilian Hrjehor
Po dlěšej přestawce předpołoži Emine Sevgi Özdamar kónc lěta 2021 swój nowy, wjace hač 700 stron wopřijacy roman „Ein von Schatten begrenzter Raum“. Z powědančkami pod titulom „Mutterzunge“ (1990) a z romanom „Das Leben ist eine Karawanserei“ (1992) bě so ze spisowaćelku stała a bu tak znata šěršemu čitarstwu. Awtorka skutkuje tež jako dźiwadźelnica a filmowča, nimo toho pisa dźiwadłowe hry. Po wjace hač dźesaćlětnej přestawce na polu prozy předleži nětko jeje monumentalny nowy roman.