Hakle nětko je septemberske čisło Praskeho časopisa Česko-lužický věstník dóšło­. Wosomstronske wudaće zhotowić bě jenož dźakowano sponsoram móžno, mjez kotrymiž mjenuje nawjedowaca redaktorka­ Eliška Papcunová štyrjoch serbskich darićelow. Tuchwilu je wudawanje měsačnika najprjedy hač do kónca lěta zaručene.

„Wo falowacych wučerjach serbšćiny a sorabistow“, tule problematiku wobjednawataj prof. Edward Wornar a Sa­bine Asmus z Instituta za sorabistiku Lipšćanskeje uniwersity. K ličbje 74 trěbnych serbskich wučerjow hač do lěta 2022 (po wuprajenju Serbskeho šul­ske­ho towarstwa) dyrbitaj so awtoraj takrjec po prajidmje „Zwotkel brać a njekradnyć?“ měć. Pisataj, zo „njeje realistiskeje móžnosće,­ ličbu studentow wučerstwa powjetšić“, dokelž nam cyle jednorje „přirodny dorost serbskich maćeršćinarjow njedosaha“. W Lipsku widźa jako jedyn wupuć z wuskosćow „dalekubłanje wučerjow bjez znajomosćow serbšćiny na wučerjow serbšćiny“. Za to su prěni raz do bachelora za europske mjeńšinowe rěče tež wukrajnych studentow imatrikulowali.