Musical „Quo vadis-dokal dźeš?“ Worklečanskeje Serbskeje wyšeje šule „Michał­ Hórnik“ je na štyrjoch před­stajenjach wulku syłu přihladowarjow přiwabił. Milenka Rječcyna je so někotrych za jich zaćišćemi prašała.

Franciska Hejdušcyna: To bě poskitk, kiž swědči wo hłubokim zwisku mjez wučerjemi a šulerjemi. Začuwać bě zhromadnosć a zo serbska wutroba wšitko zwjazuje. Sym sej něštožkuli za swoje žiwjenje sobu brała. Dopóznach, zo maš, wšojedne dokal će puće w žiwjenju wjedu, swoje korjenje tam, hdźež su swójbni a přećeljo.

Hannah Šmitec: Mi je so musical wulkotnje lubił. By rjenje było, móhli tajke něšto tež na Serbskim gymnaziju w Budyšinje činić. Wěm, zo je to wjele dźěła. Ale na kóncu widźiš, zo so wudani. Wosebje spodobałoj stej so mi wulki chór a hudźba, kotruž je band live hrała. Myslu sej, zo je wobsahowe žro hry młodym ludźom wjele sobu na puć dało.