Wot wčerawšeho skutkuje we Łužicy čěski wučer Jan Breindl. Jako přistajeny Rěčneho centruma WITAJ chce wón tele šulske lěto z perspektiwu na dalše w Serbach čěšćinu wuwučować. „Wěm dotal jara mało wo tudyšim žiwjenskim wašnju. Wopytach tuž mjeztym njedźelne kemše w Budyskej cyrkwi Našeje lubeje knjenje kaž tež jubilejne zarjadowanje składnostnje 40lětneho wobstaća Chróšćanskeje lajskeje dźiwadłoweje skupiny. Tam sym so serbskeje atmosfery nasrěbał a zwěsćił, zo serbšćinu dosć derje rozumju“, powěda 36lětny wučer čěskeje rěče a literatury kaž tež towaršnowědy.

Jan Breindl pochadźa z města Ostrov w zapadnej Čěskej. W Brnje je studował žurnalistiku na bachelor. Přizamknył je studij wučerstwa w Ústíju nad Labem. Po tym dźěłaše wjacore lěta w Liberecu. Wuwučowaše tam młodostnych, kotřiž běchu z wuchodnych słowjanskich krajow do Čěskeje přišli. W tym času wón zhoni, zo sćele Praski Dom za zhromadne dźěło we wukraju čěskich wučerjow do swěta, zo bychu tam bydlacym Čecham a jich potomnikam rěč posrědkowali. Tak namaka tež poskitk za Łužicu.