Minjeny pjatk čitach w rubrice krótkopowěsćow Serbskich Nowin zrudnu powěsć wo smjerći znateho serbskeho běharja Jurja Nuka.

Před někotrymi lětami zetkach jeho w Budyšinje a prašach so: „Jurjo, što čini běhanje?“ Sportowc srjedź wosomdźesatych lět mi wotmołwi: „Tež, hdyž mi wšitko boli, běhanje je moje žiwjenje.“ Móžu jeho zrozumić, wšako je tutón sport jeho žiwjensku wolu a žiwjensku radosć sobu postajił. Wobdźiwach jeho krutu wolu kaž tež jeho zmužitosć, so we wysokej starobje dračować, zo by na ­wubědźowanjach seniorow pódla był. Njemóžu na tutym městnje wšitke jeho wuspěchi a myta minjenych lětdźesatkow mjenować. Strona njeby dosahała.