Nimo wulkich nadregionalnych serbskich towarstwow, kotrež su často w medijach prezentne, mamy w dwurěčnej kónčinje njeličomne mjeńše a małe towarstwa, kotrež runje tak pilne dźěło wukonjeja, wo nich pak wjele njezhoniš. W swojej lětnjej seriji lětsa tajke aktiwne cyłki předstajamy, dźensa Wjesnu zhromadnosć z.t. Nowa Wjeska (2).
Zo haja Nowowješćenjo mjeztym lětdźesatki dobru zhromadnosć, to stajnje znowa dopokazuja. Tak běchu to hižo w 1970tych lětach přewjedźene koparske turněry, sportowe wubědźowanja a zhromadne swjedźenje w bywšej tobakowej hali prodrustwa. Tradiciju po politiskim přewróće dale hajić bě agilnej wjesnej trójce – Křesćanej Korjeńkej, Jurjej Pěčce a Měrćinej Hicce – přewšo wažne. A to wosebje tež tohodla, zo bychu tradicionalne nałožki dale pěstowali. Tež młodostni – na jich čole Stefan Hicka, Marko Pjech, Stefan Kunath a Tomaš Klimant – so zaměrnemu nadawkej z wulkim elanom wěnowachu.
