Budyšin (SN/MG). W połnje wobsadźenej žurli Budyskeho Domu swj. Jadwigi čakachu wčera wobydlerki a wobydlerjo cyle wćipni na swoju lětušu hodownu překwapjenku. Tutu skićachu jim šulerki a šulerjo 2. lětnika Budyskeje serbskeje zakładneje šule. „Hody njeměli jenož čas dóstawanja być, ale tež darowanja“ rozłoži wučerka Gabriela Bajtlowa, kotraž dźěći z gitaru přewodźowaše.

Sobu přinjesli běchu dźěći najwšelakoriše spěwy, kotrež běchu před dwěmaj njedźelomaj tež hižo na Wjacławskich wikach zanjesli. Ideju wopyta w starowni mějachu starši dźěći rjadownje. Jako bě wučerka to wšo dopowědała, dachu so šulerki a šulerjo z wulkim elanom do spěwanja. Derje pytnyć bě, zo dźěći z wulkim wjeselom a z wjele energiju spěwaja. Tak zaklinčachu wjacore serbske hodowne spěwy, mjez nimi derje znate kaž „Bórze přińdźe rumpodich“ abo tež „Sněženki padaja“. Wězo přednjesechu dźěći tež někotryžkuli němski spěw. Štučku „W lěsu steji jědlenka“ zaspěwachu samo w třoch rěčach: serbsce, němsce a rusce.