Sobotu zetkachu so w Hrubjelčanskim hosćencu šěsnaće abiturientow, kiž złožichu 1956 maturu. Organizowałoj staj zarjadowanje Franc Kautzky a Helmut Haza­. Po tym zo su so 25 lět po abiturje 1981 prěni raz zetkali, činja to nětko nimale kóžde tři lěta. Najzdaleniši puć měješe něhdyši sobušuler z Erfurta, tamni wostachu wšitcy w blišej wokolinje. Wjetšina z nich, jako přińdźe 1952 na Serbsku wyšu šulu do Budyšina, njemóžeše serbsce. Tehdy bě nowačkow přijimał direktor dr. Frido Mětšk. Wón je ze swojimi kolegami zaměrnje młodych ludźi kubłał a spěšnje su serbšćinu tak nawuknyli, zo ju njejsu – štož sy sobotu móhł dožiwić – zabyli. Bjez dźiwa tuž, zo dopominachu so, zajimawe anekdoty powědajo, na swojich tehdyšich wučerjow a wosebje jich rjadowniskeho wučerja Rudija Sykoru. Do Hrubjelčic dojěła bě sej tež Ruta Wernerowa, rodźena Nawrotec. Wona powědaše wo napinacym, ale zajimawym sobuskutkowanju w 1. serbskej kulturnej brigadźe. Gerat Glósa, kotryž bě jako monter připrawow hižo w NDRskim času w tehdy tak mjenowanym kapitalistiskim wukraju, wědźeše zajimawe dožiwjenja z tehdyšeho časa powědać.