„Posłuchaj lěkarja, prjed hač jeho ­trjebaš!“, serbske přisłowo namołwja.

Tuž wěnuje so student mediciny ­Pětr Dźisławk znatym a mjenje znatym chorosćam, zo by je ­čitarjam trochu ­bliže rozłožował (16).

Nalěćo nam kiwa. To wjeseli předewšěm tych, kiž sej rady słónčko a rozkćěwacu přirodu lubić dadźa. Alergikarjo maja skerje měšane začuća a nakupuja profylaktisce hižo jónu nósniki, spray za nós a krjepki za woči, hdyž so mučka rostlin přiběrajcy z powětrom roznošuje. Alergije su reakcije imunitneho systema na njeinfekciozne cuzomaćizny, kotrež w normalnym padźe ani chorosće, ani reakciju ćěła njewubudźeja. Mjenujemy je alergeny. Na kontakt z njestrašnym alergenom reaguje njetrjebawši ze za­horjenjom potrjechene ćěło. Wo pjeć ­typiskich přiznamjenjach zahorjenja – su to čerwjenjenje (rubor), zapuchłosć (tumor), bolosć (dolor), sćoplenje (calor) a wobmjezowanje funkcije (functio laesa) – sym hižo rozprawjał. Tele symp­tomy so tež při alergiskej reakciji jewja.