Schrift vergrößern
Hdyž žno sy w Delnjej Łužicy, dyrbiš składnosć wužić a po groblach Sprjewje čołmikować. To dachu sej seniorojo Serbskeho šulskeho towarstwa w chłódku štomow při šalce bunjaceho kofeja a skibce tykanca rady lubić. Alfons Kuring
Po tym zo pobychmy my seniorojo Serbskeho šulskeho towarstwa (SŠT) spočatk meje hižo na wjacednjowskej kubłanskej wuprawje w Hannoverskim Wendlandźe, wjedźeše nas dnjowa busowa jězba kónc awgusta do Delnjeje Łužicy. Prěnja stacija bě město Choćebuz, kotryž bě w NDRskim času stolica wobwoda a nimo toho energijowy centrum. Dźensa je to moderna uniwersitna metropola z něhdźe 120 000 wobydlerjemi.
Na mjezystaciji w Žylowku pobychu mnozy na wuhladnej wěži, z kotrejež maš rjany wuhlad na Janšojsku milinarnju, na Móst a na Choćebuz.
Wučer na wuměnku a narodny prócowar Erwin Hanuš (3. wotprawa) je senioram z Hornjeje Łužicy rjanosće a wosebitosće w Delnjej Łužicy zbližił.
