Najstarši serbski chór w Radworju hodowno-jubilejnej koncertaj wotměł

Radwor (SN/bn). Dwaj koncertaj, dwójce połnje wobsadźena žurla, dwójce trójna „Sława!“ ze stron publikuma – tak hodźał so jubilej chóra Meja zjimać. Składnostnje 125. róčnicy najstaršeho a po słowach předsydki cyłka Angeliki Häneltoweje „najskerje jeničkeho bjez přestawkow skutkowaceho serbskeho chóra w Sakskej – samo za čas nacionalsocialistow ćěleso, Bože słužby wuhotujo, njewomjelkny. Cyrkej a serbski spěw stej runje­ tak kaž wjeselo nad spěwanjom a wothłós připosłucharjow stołpy, kotrež nas skrućeja. Wutrobny dźak wšitkim bywšim kaž tež aktualnym čłonam Meje, přećelam a podpěraćelam za jich gene­racije přesahowacy angažement!“

Program narodninskeho a zdobom tradicionalneho hodowneho koncerta Mejanow na žurli domjaceho hosćenca „Meja“ bě do štyrjoch dźělow rozrjadowany. Spočat­nje zanjesechu spěwarki a spěwarjo zymske pěsnje, kaž „Boža nóc“ a mjez druhim „Sněh so saje“ kaž tež „Rumpo­dicho luby naš“ wopřijacy medley.