Fulminantny wšak wón stajnje je, naš folklorny festiwal. Ale lětsa je wšo wosebje rjane. Nowe wuhotowanje, nowe skupiny a mały jubilej – wšitko to wjeselo tych přisporja, kotřiž so za wony wjeršk horja. Sprawnje přiznawam: Sym so na festiwal wulce wjeselił. Jako rejowar, jako žurnalist, jako Serb. Přetož hdy hewak mamy móžnosć pokazać, kak pisana naša Łužica poprawom je. Tež tohodla je festiwal wažny, wšako je wón žiwe wuznaće pisanosće a diwersity. Tute wuznaće w časach přiběraceho zatrašenja z praweho politiskeho spektruma nuznje trjebamy. Směmy tuž hordźi na wšěch tych być, kotřiž so kóžde druhe lěto znowa do hoberskeho nadawka organizowanja, planowanja a přewjedźenja festiwala dadźa. Bjez angažowanych ludźi w přihotowanskim wuběrku, bjez pilnych sobudźěłaćerjow zarjada Domowiny njeby swjedźeń hudźby a reje móžny był. Za to měli so jim dźakować. Jasne tež je, zo festiwal dale rosće a zo bywa w swojej strukturje profesionalniši. Druhdy je samo hižo tak profesionalny, zo zabudźe, zo trjeba podpěru wšěch akterow serbskeho ludu.