Literaća z hosćom pola Biskopičanskich gymnaziastow

We wobłuku wustajeńcy tworjaceho wuměłstwa „Jasym – druhi wid. Molerstwo, grafika, plastiki“ a lětušeho 38. mjezynarodneho swjedźenja serbskeje poezije je Zwjazk serbskich wuměłcow (ZSW) 21. junija šulerjam 9. lětnika Goethoweho gymnazija w Biskopicach serbsku literaturu a hudźbu zbližił.

Po witanju hosći přez zastupowaceho nawodu gymnazija Thomasa Schmidta, wučerja za němčinu a nabožinu, předstaji moderator Benedikt Dyrlich, čłon předsydstwa ZSW a předsyda Koła serbskich spisowaćelow, wobdźělenych wuměłcow: Emiliju Deutsch, Marion Kwicojc, Měrćina Wjenka a Tomasza Nawku. Tón zahaji literarno-hudźbne zarjadowanje na dudach a přednjese swójsku „Baladu za Hanza“, wěnowanu Hanzej Šusterej (1908–1994), poslednjemu awtentiskemu hercej-dudakej Slepjanskeje hole. Na to poda krótki zarys serbskich stawiznow, wuzběhujo mjez druhim, zo słušachu tež Biskopicy jako „wrota do Hornjeje Łužicy“ něhdy do serbskeho sydlenskeho ruma a zo je tuž načasu, zo so Serbja ze swojej profesionalnej kulturu tež tule prezentuja.

Budyska wokrjesna hudźbna šula zhladuje mjeztym na 65 lět wobstaća. Generacije hudźbnje zahorjenych šulerjow dóstachu hižo solidne wukubłanje w hraću na najwšelakorišich instrumentach kaž tež w spěwanju. Najlěpši tuchwilni šulerjo kaž tež něhdyši chowancy kubłanišća wuhotowachu njedawny swjedźenski koncert w Smochćicach.

Za swój jubilejny koncert njemóžeše sej hudźbna šula přijomnišeho městna wu­zwolić hač powabnu kulisu dwora Smochčanskeho Domu biskopa Bena. Zdobom zakónči hudźbny dorost tam na dostojne wašnje 12. hudźbny swjedźeń kubłanskeho zarjadnišća.

Program běše wotpowědnje šěroko zapołoženy. Moderaciju přewza w nawodnistwje nazhonita hudźbna pedagogowka Margitta Luttner. Je dźě wona zdobom předsydka zarjadowanskeho towarstwa kóždolětneho hudźbneho swjedźenja Via regia – hudźbne eventy.

Dorozumjenje na słowjanske wašnje na lětušim swjatku lyriki

Mjezynarodny swjedźeń serbskeje poe­zije piše stawizny. Přewjedźe-li so tajki swjatk hižo 38. króć, móžeš to bjezdwěla rjec. Z wulkej wutrajnosću wěnowachu so wobdźělnicy wulkemu zaměrej: pokład tradicionalneho a dźensnišeho słowjanskeho wuměłstwa znaty činić, spěchować a hódnoćić. Najebać wšu prócu přihotow tajkeho swjedźenja je basnik Benedikt Dyrlich zhromadnje z prjektowej managerku Zwjazka serbskich wuměłcow Janku Rögnerowej a wjacorymi čestnohamtsce aktiwnymi zaso swjedźeń organizował, kotryž wobdźělnicy njezabudu. Jenož dwaj z mnohich hnujacych podawkow njech stej tule wopisanej.

„Budyska nóc poezije“ – swětej wote­wrjena a cuzym přećelna“ rěkaše zetkanje w Starej wodarni. Pod hołym njebjom su basnjerjo a basnjerki dwě swojej dźěle přednjesli, w najlěpšim padźe w dalšimaj słowjanskimaj rěčomaj. Na te wašnje kóždy kóždeho zeznawa, njeje-li so tole hižo stało. Wulka kedźbnosć a přiměrjeny přiklesk mytujetej zmužitosć, něšto cyle swójske a wosobinske zjawnosći prezentować.

Jan Arnošt Smoler – štó wón bě? Što je zdokonjał? Čehodla je zajimawy, wo­sebje za dźěći? Na tele a dalše prašenja su wuknjacy Wojerowskeje Zakładneje „Handrij Zejler“ Při Worjole njedawno wotmołwu dóstali.

Lětuši Mjezynarodny swjedźeń serbskeje poezije wěnuje so serbskemu wědomostnikej a publicistej Janej Arnoštej Smolerjej. Prěnje zarjadowanje wotmě so we Wojerecach. A dźěći zakładneje šule „Handrij Zejler“ dóstachu dohlad do žiwjenja a skutkowanja Smolerja.