Wot 23. do 26. měrca wotměchu so w Lipsku knižne wiki pod motom „Lipsk čita“. Lětsa móžach je raz ze strony sobuskutkowacych dožiwić. Njejsym jenož knihi kupowała, ale sym tež přełožk portugalskeje knihi předstajiła.

W mojim poslednim studijnym lěće na Johannesa Gutenbergowej uniwersiće w Mainzu poskićachu štyri kursy k lěta 2014 wudatej portugalskej antologiji „Do branco ao negro“. Nimo intensiwneje zaběry ze stawiznami dwanaće wuspěšnych portugalskich awtorkow běše hłowny zaměr třoch docentow, prof. dr. Cornelije Sieber, dr. Ângele Nunes a dr. Yvonny Hendrich, wudać ćišćakmany přełožk. Kóždy z cyłkownje 14 studentow wuzwoli sej jednu stawiznu, kotruž přełoži. Ja rozsudźich so za stawiznu Clary Ferreira Alves „Das Haus Oranien“. Awtorka rysuje tu wjeselo nad pućowanjom po swěće a z nim zwisowace kulturne šoki, ale tež, kak mało znata Portugalska je. Wuzwolich sej stawiznu, dokelž wopisuje wobstejnosće w centralnoaziskim Uzbekistanje, kajkež zdźěla sama w Tadźikistanje dožiwich.