Budyšin (CRM/SN). „Před něhdźe dwěmaj lětdźesatkomaj započach so z wosobinu Jana Kiliana a dalšimi serbskimi wupućowarjemi do Sewjerneje Ameriki a druhich zamórskich krajow zaběrać“, praji Trudla Malinkowa, wědomostna sobudźěłaćerka w Serbskim instituće, wutoru wječor w Budyskej měšćanskej bibliotece na Hrodowej mnohim němskim a serbskim zajimcam. Dźiwajo na městnosć přednoška a wjele wopytowarjow z kruha Staroměšćanskeho towarstwa Budyšina wěno­waše so wona dosć dokładnje Janej Kilianej jako teologej, spisowaćelej, přeło­žowarjej a kěrlušerjej, kiž běše so 1811 w Delanach (Döhlen) pola Kubšic swobodnemu žiwnosćerjej narodźił. Ze swójby pochadźachu hižo někotři ewangelscy duchowni. Jeho prěnjotny žiwje­nski zaměr bě misionstwo. Po wuchodźenju Budyskeho gymnazija pak bě je­mu jeno dźak zdźědźenemu nanowemu zamóženju móžno na uniwersiće w Lipsku studować, referentka potwjerdźi.

Chór Lipa nalětni koncert w klóšterskej zahrodźe wotměł

Pančicy-Kukow (CRM/SN). Znowa běštej chór Lipa a Křesćansko-socialny kubłanski skutk poslednju njedźelu róžownika na koncert do zahrody zežiwjenskeho a zeloweho centruma w klóštrje Marijinej hwězdźe přeprosyłoj. Tola što činić, hdyž hóstne ćěleso, delnjoserbski chór z Choćebuza, na kotryž běchu so wjeselili, jara krótkodobnje chorosće dla wotpraji? „W běhu dweju hodźin smy sej my, skupina Wólbernosće, wšo za wustup přihotowali“, móžeše Fabian Kaulfürst publikumej z jewišća zdźělić. A woni poskićichu jako kwintet perfektny koprogram, kiž znowa wo wulkej zamóžnosći něhdyšich chowancow 1. serbskeje kulturneje brigady swědčeše. Hač su to stare znate serbske pěsnje w naročnym nowym přetworjenju abo to a tamne cyle nowe, dlěje hač dwaceći lět dźě su woni w swojej komornohudźbnej zestawje nimoměry kreatiwni.