Choćebuz (SN). Tež lětsa wobsteji znowa za młodych filmowcow šansa na wose­bite myto Załožby za serbski lud, kotrež spožča we wobłuku 14. Choćebuskeje filmoweje přehladki. Hač do 1. oktobra je móžno, so z přinoškom přizjewić za přehladku, kotraž so jako mały filmowy festiwal­ 7. nowembra w Choćebuskim kinowym dźiwadle „Weltspiegel“ do zahajenja tamnišeho 26. mjezynarodneho festiwala­ wuchodoeuropskeho filma wotměwa. Tam předstaja krótke produkcije filmowcow-amaterow z Delnjeje Łužicy, Braniborskeje, Berlina a ze Sakskeje. Dowolene su wšitke žanry wot dokumentacije přez animaciju, fikciju, krimi hač ke komediji. Krótkofilm pak njesmě dlěje hač 15 mjeńšin trać.

Z tysac eurami wuznamjeni serbska załožba film, kotryž so tematisce ze Serbami abo dwurěčnosću we Łužicy zaběra. Sobustaw jury je Choćebuski filmowc Stefan Göbel, kiž tež za delnjoserbski telewizijny magacin Łužyca skutkuje. Loni su film „Měr“ Anny-Kathrin Schöler-Rensch a Clemensa Schieska wuznamjenili.

Před wjace hač pjatnaće lětami čitach krótku delnjoserbsku powědku, kotraž mje hnydom zahori. Dźěše wo nócnu rozmołwu staršeho wudowca z přećelku wo tym, hač njeboha žona jeju nětko we łožu ležo widźi a što wo jeju počinanju měni. Wudowc so zakituje ze słowami swojeje žony: „To jo normalnje, až šesćźasetlětna wudowa jo poł tupa; ale muski we tych lětach­ jo hyšći derje na cajku.“ Tekst w jadriwej rěči a ze suchim humorom bě napisała někajka „Śołśic“. Znajerjo wšak hnydom wědźa, zo tči za tutym pseudonymom delnjoserbski farar Herbert Nowak. Jako so toho dowědźich, kupich sej jeho dopomnjenki „Moje pocynki a njepo­cynki“. Delnjoserbsce čitać mi lochko njepadny, ale bě to dobre zwučowanje. Nowakowa rěč je ludowa, často chowa so w jeho tekstach tajki šibały humor, kiž so mi wosebje lubi.