„Scenu“ sami tworić
Na wčerawšim zarjadowanju „Serbske ludowe wuměłstwo w 21. lětstotku“ bě hižo konstelacija hosći zajimawa. Woni zwuraznichu wšelake měnjenja nastupajo tradicionelne vs. moderne/ progresiwne/ eksperimentalne. Začuwach pak konsens, zo trjebamy w Serbach woboje. Młodźina njech wotkryje sej pod nowymi atributami ludowe wuměłstwo – njech je modifikuje a so z nim tež „hrajka“.
Moja konkluzija z wčerawšeho diskusijneho wječora je, zo měła/móhła tradicija potajkim ruku w ruce z modernu hić. Jako pomjatk a wuslědźenje tohole herbstwa mamy profesionelne institucije, kaž na přikład Serbski institut a Serbski muzej, kotrež tónle proces na dobro Serbow přewodźeja. „Scenu“ za žiwu ludowu kulturu pak njech Serbja sami tworja, hdźežkuli w towaršnostnym žiwjenju so tež angažuja. Potom změje naše ludowe wuměłstwo tež přichod. Clemens Škoda
Nowy muž w SLA z idejemi
Hakle štyri tydźenje wón w Serbskim ludwym ansamblu skutkuje. Z prěnjej mysličku pak je so nowy chórowy nawoda Andreas Pabst hižo do plana hrajneje doby zapisał: Spočatk nowembra móžemy na žurli Budyskeho Serbskeho muzeja prěni koncert noweho rjadu „Mišterske twórby chóroweje hudźby“ dožiwić. „Rady ze swojimi idejemi k zhromadnemu dźěłu přinošuju. To je šansa tajkeho małeho domu, a to mje sem přiwabiło“, rozłožuje 37lětny, kiž je w minjenych lětach samostatnje skutkował a mjez druhim spěwnu akademiju w Kamjenicy nawjedował.
DSLW załoženy
W Miłočanskej skale wuměłstwo dožiwić
Miłoćicy (SN/MiR). Wulku profesionalitu a kreatiwnosć wuprudźeja hižo nětko wuměłske twórby, na kotrychž tuchwilu w Miłočanskej skale Při Krabatowym kamjenju dźěłaja. Hišće hač do njedźele maja wuměłcy ze wšelakich krajow chwile je dokónčić. Potom steja w fokusu publikuma, kotryž móže sej je na zakónčacym zarjadowanju 4. septembra wobhladać a zbližić. „To su wosebite dźěła, a bjezdwěla namakaja zajimcy za sebje jedne, kotrež jich wosobinskemu słodej wotpowěduje“, zwurazni předsyda wuměłskeho towarstwa Kamjenjak Ludwig Pickert, kiž je rězbarjow a socharjow cyłej dwě njedźeli na městnje přewodźał.
Mjeztym dźesata mjezynarodna dźěłarnička zjednoća dźesać wuměłcow ze šěsć narodow a štyrjoch krajow. Wospjet towarstwo Kamjenjak z podpěru Njebjelčanskeje gmejny a financowanjom kulturneho konwenta Hornja Łužica-Delnja Šleska kaž tež euroregiona Nysa dźěłarničku přewjeduje. Milan Brothánek na přikład zaběra so z drjewom. „Sym překwapjeny wo dobrych dźěłowych wuměnjenjach a wo wulkotnej zhromadnosći“, Čech měni.
Michał Mjeń
Znowa we Łužicy slědźiła
Cyły awgust je dr. Fen-fang Tsai, wědomostnica z Taiwana a přisłušnica tamnišeje narodneje mjeńšiny Hakka, za slědźerski projekt we Łužicy a w Němskej po puću była. Tónraz steješe muzej mjeńšiny w srjedźišću.
Budyšin (SN/CoR). Sydom lět je so mjeztym minyło, zo přebywaše prof. dr. Fen-fang Tsai posledni raz swojeho doktorskeho dźěła dla we Łužicy. 2010 wuńdźe wuslědk jeje přepytowanjow jako zwjazk 53 rjadu Spisy Serbskeho instituta, a to pod hesłom „Gender and Identity Construction across Difference“. Serbowki, jich wšědny dźeń a jich identita běchu wědomostnicu tehdy zajimowali.
Filharmonijawobsteji 20 lět
60 zarjadowanjow za tolerancu
16. septembra zahaja so 7. interkulturne tydźenje Budyskeho wokrjesa
Budyšin (SN/CoR). Wot lěta 2010 wobdźěla so Budyski wokrjes na němskej iniciatiwje za tolerancu a na dobro dorozumjenja mjez kulturami. 7. Budyske interkulturne tydźenje započnu so 16. septembra a skića potom cyły měsac mnohe móžnosće, sej pisanosć a wšelakorosć ludźi w pozitiwnym zmysle wuwědomić, je dale a lěpje rozumić a mjez sobu so zeznajomić.
Kotre z dohromady wjace hač 60 zarjadowanjow w Budyšinje, Biskopicach, Wojerecach a Kamjencu so jednotliwcam najbóle lubja, to móža sej nětko z runje na internetnej stronje Budyskeho wokrjesa wozjewjeneho programa wuzwolić. Zo cyła akcija mjeztym na akceptancy přibywa, je na tym widźeć, zo su tež někotre wobchody Budyskeho nutřkowneho města wobdźělene. Tradicionalne drasty we wukładnych woknach maja zajim za druhe kultury budźić. Kóždu sobotu budźe wosebita akcija w měšćanskim centrumje.
Čitanje pod Čornobohom
Elke Erbt, Kito Lorenc a Marko Grojlich nowy rjad zahajili
Wuježk (SN/CoR). Za premjerne čitanje pod hesłom „Pod Čornobohom“ bě sej korčmar tamnišeho hosćenca Elmar Laduš hnydom třoch awtorow z bliskosće přeprosył, kotrychž mjena su hač za mjezy regiona znate. Njezadźiwa tuž, zo su Elke Erbt, Kito Lorenc a Marko Grojlich minjeny pjatk wječor něhdźe połsta ludźi přiwabili. Mnozy z nich dachu sej do literatury wosebity meni składnostnje Dnja Hornjeje Łužicy zesłodźeć, při čimž wězo tež serbska kwasna poliwka njepobrachowaše. Byrnjež so čitanje w němskej rěči wotměło, wozrodźi so w stawizničkach, baladach a basnjach wokoło Čornoboha wosebity serbski duch kónčiny – mytiski runje tak kaž połny humora.
Wo samiskim boju wo eksistencu
Gmejna Njebjelčicy a towarstwo Kamjenjak stej sobotu prěni raz na filmowy wječor a přizamkowacu so diskusiju z čłonami iniciatiwy Serbski sejm do Miłočanskeje skały přeprosyłoj, a to pod hesłom „Serbja, Samojo a zakleće zemskich pokładow“.
Miłoćicy (SN/CoR). „Je rjenje tu, byrnjež hewak wjace ludźi na předstajenju filma było“, komentowaše młody syn Hamburgskeho režisera Renéja Hardera. Nimo njeho a moderatora Mirka Schwanitza, žurnalista rozhłosoweho sćelaka Deutschlandfunk, móžeše Njebjelčanski wjesnjanosta Tomaš Čornak něhdźe 40 ludźi sobotu wječor witać. Zarjadowanje runje tak kaž dokumentariski film „Hüter der Tundra/The Tundra Tale“ (2013) bě Roberta Boschowa załožba spěchowała.
