Ćežišćo přichodneho telewizijneho magacina „Łužyca“ je reportaža wo wozrodźenju serbskich pomjenowanjow w Strjažowje. Christian Matthée je sej tamniše statoki wobhladał a so jich wobydlerjow woprašał, hač a čehodla su so z akciju – snano – na přikładźe Dešnjanskich susodow orientowali.
Nimo toho rozhladowachu so telewiznicy w Choćebuskej Witaj-pěstowarni „Villa Kunterbunt“ a jutře rozprawjeja, kak w dźěćacym dnjowym přebywanišću tuchwilne wužadanja zmištruja.
Slědowacy přinošk pedagogisku temu tohorunja wobswětla. W srjedźišću steji prašenje, kak móhł kraj Braniborska serbskorěčne wukubłanje podpěrować.
Wědomosć a historiske hospodarstwo so w přichodnym wudaću „Łužycy“ hnydom dwójce jewitej. We wobłuku „Namakanki“ zarjaduja a posudźuja fachowcy stare pjenjezy, kotrež buchu z archeologiskimi slědźenjemi wědomostnikow kaž tež lajkow w regionje wotkryte. K tomu hodźi so rozprawa wo nowych dopóznaćach nastupajo „wikowanske drohi starych Słowjanow“.
