W lětušim rjedźe Budyskeho pišćeloweho lěća, kotrež so pomału nachila, hraješe minjenu srjedu Kamil Maksymilian Kulawik, kantor Katolskeje tachantskeje wosady swj. Pětra w Budyšinje, na woběmaj wulkimaj pišćelomaj simultaneho Božeho domu. Swój hodźinski program zahaji wón na staršich Kohlowych pišćelach w katolskim dźělu. Chronologisce postupujo, zahra wón najprjedy wariacije kěrluša „Moje młode žiwjenje je skónčene“ nižozemskeho pišćeloweho mištra Jana Pieterszoona Sweelincka. Wustaji so, zo je to woprawdźity paradowy kruch za dobu mjez renesansu a zažnym barokom. Wozdobnu twórbu poskići tachantski kantor cyle awtentisce. Tak pak běše tež hnydom zwisk do přichodneje stiloweje doby, a to k němskemu barokowemu mišterstwu podaty, kotrehož najpopularniši zastupjer dźě je Johann Sebastian Bach. Jeho „Toccata w C“, BWV 566a, zaklinča w zybolacym błyšću woneje wulkeje doby wuměłskeje wozdoby.