Po lětomaj dźěła za Sakski kontaktny běrow w Praze so Katrin Nowakowa kónc lěta rozžohnuje. Wona je prěnja Serbowka, kotraž bě w štyrnaćelětnych stawiznach zarjada přistajena (do toho bě tam jeničce Syman Pawlik jako praktikant), a zdobom prěnja Serbowka w zarjadniskim sydle w Serbskim seminarje wot 1960tych lět. Lukáš Novosad­ je so z Katrin Nowakowej rozmołwjał­.

Što za Was rěka, skutkować w Serbskim seminarje?

K. Nowakowa: Za moje serbske začuće bě to wjeršk. Běše to són, kiž sym hižo jako studentka sorabistiki w Lipsku měła. Jako sym we wosomdźesatych lětach připadnje w domje zaklinkała, mějach zbožo, zo w Hórnikowej knihowni něchtó bě. Sym hišće jeje stary staw dožiwiła, ale widźach tehdom rukopisy, wo kotrychž běch na čitanjach w Lipsku słyšała. To bě za mnje kaž dźiw. Sym sej předstajała, zo móhł snano jónu něchtó moju pomoc trjebać, zo směła tam mojedla proch trěć – a hlej: Štyrceći lět pozdźišo sym jowle dźěłać směła. Poprawom bě to moja prěnja myslička, hdyž je Sakska swój kontakty běrow w Praze załožiła: Čehodla smědźa tam druzy dźěłać a nic ja?!