Maltašćina, jedna z dweju zarjadniskeju rěčow archipela Malta, je po sociolinguistiskich přepytowanjach najebać wysoki status wohrožena. Jeje pozicija dźě je podo­bna mnohim mjeńšinowym rěčam Europy. To nastupa wosebje digitalizaciju, kotraž drje wo jeje přichodźe rozsudźi.

Maltašćinu, wosebitu semitisku rěč (kotraž pak ma łaćonske pismiki), wužiwa dotal něhdźe poł miliona ludźi. Wona je stajnje z hłownej „domjacej“ abo „susodskej“ rěču. Po naprašowanju zamóže 98 procentow Maltačanow maltasce a 88 proc. tež jendźelsce rěčeć – wuskutk toho, zo archipel wot spočatka 19. lětstotka hač do lěta 1964 Wulkej Britaniskej přisłušeše. Jendźelšćina je tak we wšědnym žiwjenju běžna – wona pak so začuwa ­jako rěč „wyšeje runiny“, kmańša za rozmołwy wo wědomostnych temach abo prašenjach „moderneho časa“. Uniwersitne wukubłanje tuž jenož w jendźelšćinje poskićuja. Maltačenjo su tež zwučeni, wobě rěči w rozmołwje běžnje měšeć, nałožujo tak mjenowany „minglish“.