Kaž kóžde lěto su elefanty, girafy a soby w Berlinskim zwěrjencu minjeny kónc tydźenja hodowne štomy jako picu dóstali, kotrež njejsu wikowarjo předać móhli. Zelene hałzy pak zwěrjata jenož nježeru, ale sej z nimi tež zuby rjedźa, chribjet šudruja abo sej prosće z nimi hrajkaja. Štomy dyrbja wysoke naroki kwality spjelnić. „Priwatne dary štomow njemóžemy tuž při­wzać“, zwěrjenc zdźěla.

Z awtom po New Yorkskej štwórći Manhattan jězdźić płaći wotnětka pjenjezy. Jako prěnja metropola USA žada sej New York za swoju pod sylnym nadróžnym wobchadom ćerpjacu city wot awtowych šoferow popłatk. Woni maja wot dźensnišeho dźewjeć dolarow zapłaćić. Wuwzaća płaća za ludźi ze snadnymi dochodami. Popłatk ­žadaja sej za cyły južny dźěl Manhattana. Tak nima so jenož nadróžny wobchad, ale tež zanjerodźenje města redukować.

30. nowembra 2024 smy zhubili muža, kotryž je ze swojej dokładnosću a pilnosću wažne strony serbskeho a łužiskeho stawiznopisa znosył. Zemrěł je dr. Erhard Hartstock, rodźeny 1939, mój bywši sobušuler na Serbskej wyšej šuli. Nimale bjez wšěch znajomosćow serbšćiny přišedši je tam w poł lěta trajacym krótkokursu pilnje, zaměrnje a wuspěšnje jemu pozdźišo lubu serbsku rěč nawuknył, kaž nimale wšitcy sobušulerjo w našej rjadowni B 2.

Studował je na Lipšćanskej uniwersiće, hdźež zdoby sej 1969 titul doktora filozofije. Zanuri so do archiwnistwa a běše wot lěta 1969 hač do 1975 nawoda Budyskeho Statneho filialneho archiwa a po tym hač do swojeho wuměnka, kotryž bu jemu kaž mnohim z mojeje generacije nanuzowany, wotrjadnik Drježdźanskeho statneho archiwa. Dokelž so rady pjera jimaše, bu 1988 komisariski šefredaktor Archiwnych zdźělenkow. Po přewróće so politisce angažowaše, „zo njebychu so stawizny skepsali“, kaž rjekny. To naju znowa hromadźe zwjedźe, w dźěłowym kruhu za wědomosć a kulturu opoziciskeje frakcije PDS w Sakskim krajnym sejmje.