Pohladnicy powědaja wo dawnych časach, swědča wo podawkach a ludźoch. Alfons Handrik wotkrywa nam swět, na kotryž smy w minjenych lětach nimale pozabyli.

Tykowany dom na pohladnicy tež dźensa najstarši Dobroščenjo ženje widźeli njejsu. Wosrjedź wsy stejacy sy jón wuhladał přišedši z Jaseńcy abo tež z puća wot Njeswačidła. Zawěsće je před tam postajenym swjatym křižom pozastał a so pomodlił 1879 w Dobrošicach rodźeny znaty farar Michał Mič, hdyž nóžkowaše jako chowanc Serbskeho seminara w Praze wot ćaha z Njeswačidła. Tež zboka swjateho křiža před njenahladnej tykowanej chěžu stejace štyri młode maćerje w katolskej narodnej drasće ze swo­jimi dźěćimi dźensa hižo nichtó nje­znaje.

Pohladnicu je 31. awgusta 1915 napisała na Pawoła Jancu, kotryž bě tehdy wojak 7. kompanije, jeho swakowa Hańža Sćapanowa z Dobrošic. Z toho móžemy slědować, zo bě karta za čas Prěnjeje swětoweje wójny nastała. Zo na njej žanoho muža njewidźimy, zwuraznja, zo běchu runja Pawołej Jancy něhdźe na bitwišćach suroweje wójny.