Jako mje před krótkim dobry přećel, diakon a kandidat za měšnisku swjećiznu, zazwoni, hač nochcył jeho na jeho nowym skutkowanišću w měsće Příbram wopytać, předołho wahał njejsym. Čehodla tež? Młodźi měšnicy su dźensa jara rědki zjaw, jich žiwjenski puć je połny sebjewoprowanja a zawěsće tež dwělow – znajmjeńša móhł jeho ze swojim přećelstwom a přitomnosću podpěrać. Myslach při tym egoistisce tež na sebje. Dawno minyli běchu so časy, hdy móžachmy měšnikow a druhe duchowne wosoby z widłami tam a sem nosyć. Hdyž budu ja raz stary, budu měšnicy žadniši hač proch wokoło hód, a tuž so na kóždy pad zadani, kontakty z nimi hajić.