Myske k romanej Dietera Kalki „Sudička“

Serbscy rjekowje a ćim bóle serbske rjekowki su rědkosć w literaturje, w serbskej samej jich/je lědma nadeńdźemy. Tež w němskorěčnej beletristice su serbscy literarni rjekojo rědcy, po­dobnje kaž w serbskorěčnej.

„Bosćij Serbin“ Marje Kubašec w třoch zwjazkach powědany, abo Jurja Wjelowe powědančko „Pětr z Přišec“ – woboje ­wušłe w Ludowym nakładnistwje Domowina – stej serbskemu čitarjej staršeje ­generacije snadź hišće w pomjatku. Před sto lětami zemrěty Jurij Winger jako ­awtor „Hronow“ je lědma hišće znaty. Na čim to zaleži?

Dožiwjamy dźě w našim času runje wonu renesansu literatury wo srjedźowěku abo hišće staršich dobach. Tak su wjacezwjazkowe, na pjeć knihow roz­rostłe stawizny wokoło Freibergskeje ­baby z pjera Sabiny Ebert mjeztym tak mjenowane bestsellery.