Nowa dźěćaca kniha „Dyrdomdeje na wsy“ z pjera Štefana Paški činješe na mnje, jako mějach ju prěnjotnje w rukomaj, jara rjany zaćišć. Wuhotowała je ju Isa Bryccyna, ilustrowała Friederiki Ablang a Załožba za serbski lud je publikaciju spěchowała. Tež sotrowc a dźěći blišich přiwuznych, kotrež hišće čitać njemóža, so za nju hnydom zajimowachu. Titulny wobraz, na kotrymž widźiš hólca z kóčku a bulom, jich wězo wabješe. Hižo to hódnoću jako prěnju pozitiwnu rezonancu – chwalba tuž wuhotowarce!
Lětuši 40. załoženski jubilej Błótowskeho žónskeho chóra Lubin bě hódna přiležnosć, zo wuhotowaše spěwne ćěleso hromadźe z dalšimi cyłkami minjenu njedźelu nazymski koncert w skutkowanišću wuznamneho twórca kěrlušow Pawoła Gerhardta.
Po dlěšej přestawce zarjadowachu w zamołwitosći Załožby za serbski lud zaso raz nazymski koncert w Lubinje. Połdra hodźiny zaklinčachu serbske pěsnje w cyrkwi Pawoła Gerhardta, wuznamneho twórca ewangelskich kerlušow. Zajimawa infomacija bě wonkowny koncertnym hosćom, zo měješe Gerhardt swój bydlenski dom direktnje pódla serbskeje cyrkwje města, wobstejaceje hač do 1945.
Na dnju bibliotekow měri so sobotu kedźbnosć na nimale 10 000 knihownjow w Němskej. Wone maja wulku přićahliwosć a su dale kulturne a kubłanske zarjadnišća z najwjace wopytowarjemi – tendenca samo stupa. Němski zwjazk bibliotekow je tole hakle njedawno w swojej rozprawje wo połoženju tychle žórłow wědy zwěsćił. Knihownje su so dawno z modernym městnom z e-bookami, konsolowymi hrami a digitalnymi informacijemi stali.
Ludnosć čita telko, kaž hišće ženje do toho. Knihownje po cyłej Němskej su loni přez 440 milionow medijow wupožčili. We wjac hač 122 000 je jich kóžde lěto w Kamjenskej měšćanskej bibliotece Gotthold Ephraim Lessing, jednej z najbóle wukonitych zarjadnišćow w Sakskej. Po prostej statistice sej kóždy Kamjenčan wob lěto přerěznje 65 titlow – su to knihi, časopisy, CDje a DVDje – wupožčuje. Za dwanaće procentow wobydlerjow Kamjenca a wokoliny je knihownja w Lessingowym domje prawidłowna adresa.
Z wjace hač 90 zarjadowanjemi w lěće spěchuje Kamjenska měšćanska biblioteka čitansku a medijowu kompetencu, wosebje w předšulskim a šulskim wobłuku. Marion Kutter
Wo Słowincach zhonich prěni raz w přiručkach za předmjet stawizny na Serbskej wyšej šuli, spisanych wot dr. Frida Mětška, tehdyšeho direktora šule. Běše to w lěće 1952. Do skicy wo Słowjanach (hlej časopis Serbska šula 1953/1954, str. 423) běše Mětšk zarysował Južnych Słowincow w Alpach kaž tež Sewjernych Słowincow při Baltiskim morju. Pozdźišo storčich na sadu w stawizniskej wučbnicy za šulu a powšitkownu wědu sowjetskeho awtora w němskej rěči wo słowjanskim ludźe Sewjernych Słowincow. Dopominam so na sadu, zo su „jich spěwy na přeco womjelknyli“, w tym zwisku tež přispomnjenje wo Serbach, pola kotrychž njeje wěste, hač přežiwja.
Lětsa, na wotewrjenskim zarjadowanju wustajeńcy wo Kašubach w Serbskim muzeju, prašach so nawodu kašubskeje kulturneje skupiny, kiž je po powołanju wučer, hač něšto wo Słowincach wě. Wědźeše jenož: Lud Słowincow je so zhubił. Hdy a kak, to njemóžeše rjec.
Njebjelčicy (bl/SN). Na nazymski koncert do Njebjelčanskeje „Bjesady“ je wčera popołdnju nimale 60 ludźi přišło. Po róžowcowym nyšporje witachu jich tam z kofejom a tykancom zastupjerjo Domowinskeje skupiny Njebjelčicy a Załožby za serbski lud.
Prěni spěw Ralbičanskeho cyrkwinskeho chóra Lilija bě „Róža słuša do wěnca“. Nawodnica chóra Bernadet Šołćina z Koćiny bě ze spěwarjemi wšelake nazymske serbske kaž tež dalše słowjanske pěsnje nazwučowała. Běchu to kompozicije najznaćišeju twórcow serbskich oratorijow Korle Awgusta Kocora a Handrija Zejlerja, Michała Nawki a Bjarnata Krawca kaž tež dalšich komponistow. Znaty lóštny spěw „Naša mać, ta plincy pječe“ někotři z přihladowarjow sobu zynčachu. Prawy to kermušny a nazymski zazběh. Repertoire hóstneho cyrkwinskeho chóra wobsteji hłownje z kěrlušow. Někotre z nich woni na wčera popołdnju zanjesechu. Po pisanym programje wjedźeše tenor chóra Janek Wowčer. Na lóštne wašnje wón přihladowarjam jednotliwe přinoški připowědźeše.
Na žurli Budyskeho Serbskeho muzeja dožiwi sobotu wječor něhdźe 80 wopytowarjow komorny koncert z twórbami Jura Mětška ze štyrjoch lětdźesatkow.
Budyšin (bn/SN). Po witanju hosći přez Johna Petrika, zastupjerja koncert zhromadnje z muzejom wuhotowaceje Załožby za serbski lud, kruch „ALLA BREVE …?“ hnydom dwójce zaklinča. Mjez poskitkami rozłožowaše hudźbny redaktor sćelaka Deutschlandradio Kultur dr. Gerald Felber serielnu kompozitorisku techniku. Meditatiwno-ekspresiwnym „TŘOM SEKWENCAM“ přizamkny so prěni wjeršk wječora, lěta 2005 spisane „QUATUOR NOIR“. Razna rytmiska twórba je mišterska hra z ćišinu; a byrnjež hłubše registry dominowali, nasta tola nic naposledk přez žadany flageolet zaćišć zynkowych płoninow. Po přestawce zaklinče štej trijo „… TORSO … ALLA … RONDO … ALLA … TORSO“ a prapremjera loni zakónčeneje kompozicije „STIGMA“. Wulka, njewšědna komorna wobsadka – klarineta, tenorowy a baritonowy saksofon, róh, basklarineta, cello a tři kontrabasy – agěrowaše jako kompaktny cyłk, byrnjež so kruch tež jako „dodekafonika za dźewjeć solistow“ wopisować hodźał.