Měrćin Wałda z Njeswačidła wupraja so k „Zapósłanemu“, w SN ze 7. meje:

Helmut Richter a Dawid Statnik kri­tizujetaj, zo sym w swojim nastawku „Kak sej Serbja swoje połoženje rjane barbja“ něšto wopačne twjerdźił. Zazwonich tuž knjeza Richtera. Wón móžeše so na naju rozmołwu před wosomnaće lě­tami dopomnić, na kotrejž běchmoj wo sylnje woteběracej ličbje serbšćinu rě­čacych debatowałoj. Powědach jemu te­hdy wo swojim statistiskim naprašo­wanju a běchmoj sej přezjednaj, kak prekerna rěčna situacija je. Prašachmoj so, kak to dale póńdźe, jeli so ničo zasadnje nje­změni. Mjez druhim wón mi rjekny, zo pruwuje tež situaciju připosłucharjow Serbskeho rozhłosa. Při telefonje mi ­nětko praji, zo njeměješe za to tehdy někajki nadawk, kaž běch twjerdźił. Respektuju to, tež hdyž mam to hinak w pomjatku. Na situaciji, kajkuž sym wopisał, pak to ničo njezměni, a mamy za nju retomas dalšich přikładow. Wobža­ruju, zo njejsym z nim prjedy wo tym ­rěčał, kak so hišće na naju rozmołwu ­dopomina.