Tomaš Domaška piše: „Dodźerža wětrniki, štož slubja?“
W rozmołwach a z nowinskich přinoškow zhonich, zo přemysluje gmejna Chrósćicy wo hoberskich (něhdźe 250 metrow wysokich) wětrnikach. Zawěsće z dobrym wotpohladom, energiju z mnohostronskich žórłow čerpać. Nimo toho njeda so prěć, zo tež wuhlady na pjenježne dochody za wětrniki wabja. Ale su tute dochody tež tak wěste, kaž so přilubi? Tute prašenje ma so do móžneho rozsuda gmejnskich radźićelow dokładnje wobswětlić. Wšako rěči tójšto wobstejnosćow přećiwo wětrnikam. K tomu liča: ptače pasmo, wulki měnjacy so sćin, wotnošenje materialijow atd. Tež hdyž něchtóžkuli tute wobstejnosće za sebje jako mjenje złe posudźuje, wone druhich ze zrozumliwych přičin jara poćežuja.
