Wšudźebył a žurnalist Jurij Wićaz (1899-1974) słuša do najswobodnišich serbskich duchow w nowowěku. Nowowudaće putaceje lektury z jeho pjera lubi wjele wosebitych hodźin čitanja.

Dobry žołdk – to běše po měnjenju Jurja Wićaza za jeho čas na Balkanje jedne z hłownych wuměnjenjow wuspěšneho dźěła jako korespondent. Redakcija Praskeje agentury Centropress bě młodeho serbskeho žurnalista kónc lěta 1927 do Běłohroda pósłała, a tam słušeše „nowinarska bursa“ w kofejowni „Moskwa“ prawidłownje do wšědneho dnjoweho porjada, hdźež sej žurnalisća při škleńčce rakije politiske nowinki a anekdoty wuměnjachu. Tomu so w bliskej pinčnej korčmje zhromadny aperitif přizamkny: połon. Potom chwatachu ženjeni na wobjed domoj, nježenjency kaž Wićaz do hosćencow. Tam su balkanske jědźe z winom poliwali.