Žiwjenje a tworjenje Měrćina Nowaka-Njechorńskeho zaběratej tež Ralbičanskich šulerjow

Wulka překwapjenka bě to Róži Pinkawinej we Worcynje. Dóstała je brunu wobalku, pjelnjenu z rjanymi rysowankami. Te powědaja wo zajimawym a zabawnym pře­bytku šulerjow Ralbičanskeje Serbskeje wyšeje šule w Njechornju, na kotrymž su jich wučerki Steffi Jancyna (towaršnowěda), Christina Hajnowa (wuměłske kubłanje) a Jana Bětnarjowa (serbšćina) přewodźeli. Dwanaće- a třinaćelětni běchu Worcynjanku k 80ćinam z wobrazami wob­darili. Wšako běchu so na swojim wopyće w Njechornju jara derje čuli. Wosebje rady­ dopominaja so woni na wodźenje z Róžu Pinkawinej po domje Njechorńskeho. „Na tak žiwe wašnje dožiwić směć skutkowanje Měrćina Nowaka-Njechorńskeho mam za wulke bohatstwo. Wšako začuwaš w Njechornju hač do dźens­nišeho jeho duch“, rjekny Ralbičanska wučerka-serbšćinarka Jana Bětnarjowa.